JUPA - część pierwsza

[center][img]http://1.bp.blogspot.com/-7jKDdnveMGU/VSQdsdw4mvI/AAAAAAAAWto/aKUv2S-wqWo/s1600/Jupa%2Bx.jpg[/img][/center]
[center]^[/center]
[center]Zima minęła, idzie wiosna
więc trzeba ubrać coś lekkiego.
A że to pora jest radosna
nie może być to nic ciasnego.
Więc pieniądz w rękę i do miasta
ja powędrował za zakupem.
Już zaraz, na alei Piasta
kupiłem sobie sprytną jupę.

Jupa to kurtka w naszej gwarze;
opić ją trzeba przecież było.
Młoda godzina na zegarze
wszedłem do baru. Podlać ryło..
Tam napatoczył się znajomy
który już zalatywał "trupem"
wypić za moje był gotowy..
A pocałujże ty mnie w... jupę..

Potem znów taki mnie namawiał
żeby głosować wnet na Dudę
Nawet mi za to wódkę stawiał,
lecz ja nie chciałem. Śmierdział brudem.
Więc ów obraził się tam na mnie
i poszedł siorbać swoją zupę.
Lecz nie namówił przecież cham mnie..
Niech pocałuje mnie też w... jupę..[/center]
.
jupa - okrycie wierzchnie (staropolskie)
jupa - bluza, kurtka (gwara poznańska)
.