O jesieni na wesoło...

[center]Na jesieni w mojej sieni pełno liści.
Mieszkam w lesie, to ich niesie łobuz wiatr.
Więc otworzę drzwi w komorze by oczyścił
chociaż sień. Aby tu czysto, będę rad.
Z komory zaś innymi drzwiami; wprost na pole
tym sposobem liście stamtąd wy.....olę.
I będzie czyściej, oczywiście te starania
warte teraz, nie zaprzeczam; ich "oblania"[/center]

dołączam się - też na wesoło:)

Próba

Dzień dobry wszystkim; dzisiaj w chórze jesieni
pierwszym głosem - liście klonu. Proszę o ciszę!
Mogłaby pani przestać szeleścić? Tak, droga pani
jasna melancholio. Podszyty wstać! nie rosimy się
za wysoko? Jesiony, jawory, co ja z wami mam.
Dębowe na koniec.
Najpierw ciemnozielone, jakby opinały bluszczem.
Leciuchno wchodzą żółte na migotliwych palcach.
Rubinowe i róże: trochę szerzej usta.
Wiatr? wietrzyk ledwie; i oczu proszę nie mrużyć.
Zaczynamy od słońca.

dobrej nocy
g.

Dzięki za odwiedziny i śliczny komentarz... Ale dlaczego - dobranoc?...