Samotny liść

samotny liść
ostatni zdmuchnięty

przez jesienny wiatr z gałęzi
którą zimny listopad uwięzi
do czasu zanim znowu się narodzi
i pojawi się jako liść nowy

co roku ten czas nadchodzi
kiedy na wiosnę
przychodzi czas przebudzenia

samotny liść
też zmartwychwstanie
i pozna mnóstwo przyjaciół pośród liści

dziś babie lato
serce z kwiatów dla niego wyplata
niech miłość w nim też się ziści

samotny liść
jesieni pastelą w brąz przemalowany
utracił barwę nadziei
choć to jeszcze nie koniec świata

podziękuj mu dziś za to

że był
weź w ciepłe dłonie
zanim
upadnie na ścieżce życia

przez zły los przydeptany