ślimak

No i poszedł po jagody
w poprzek czasu, żeby krócej
aż go spotkał miesiąc lipiec
myśli sobie, chyba wrócę.

Pod sosenką ślimakowa
pierwsze chłody, szrony śliskie
dom na głowie, a ja sama
chyba się przytulę z listkiem.

Mija zima, potem wiosna
czerwiec jagodziny znaczy
wreszcie pełznie jej nieboże
- jestem, to czas się ślimaczył!

Ewie :)

09.09.06.

Przyjemny.
Przypomina mi dzieciństwo i wprawia w dobry nastrój.

[email protected] napisała wiersz, a ja komentarz :)
W całości wygląda to tak:

poświęcenie ślimaka

z cyklu "igraszki z naturą"

w ciemnym lesie pod sosenką
gdzies pomiędzy korzeniami
siedział ślimak z swą panienką
snuli plany , snuli plany

długo z sobą rozmawiali
wszak to tempo z przyrodzenia
nie przyspieszy ni o gramy
coś się zmienia , coś się zmienia

panna slimakówna rzekła
mój kochany ty ślimaku
są jagody na polanie
mam dziś smaki, mam dziś smaki

na to ślimak zakochany
odpowiedział pani swojej
wiesz ze pójdę, choć na wieki
serce moje , serce moje

i tak sobie rozmawiali
słońce zaszło za polaną
domki swe poprzytulali
wrócą rano , wrócą rano

***

w życiu czasem jest podobnie
snuje każda para plany
byle razem, byle zgodnie
czas zatrzymać na polanie.

------------------


No i poszedł po jagody
w poprzek czasu, żeby krócej
aż go spotkał miesiąc lipiec
myśli sobie, chyba wrócę.

Pod sosenką ślimakowa
pierwsze chłody, szrony śliskie
dom na głowie, a ja sama
chyba się przytulę z listkiem.

Mija zima, potem wiosna
czerwiec jagodziny znaczy
wreszcie pełznie jej nieboże
- jestem, to czas się ślimaczył!

Ewie :)

chciałem dotrzeć z końcem wiosny,
lecz wróciłem tak, jak stałem.
bo po drodze, bo po drodze
znów się w innej zakochałem.

pozjadała Twe jagody,
ślimaczyła się z tym strasznie:
daj repetę, daj repetę,
drugi raz poszedłem właśnie.

więc dla Jej i Twej wygody
jagodowy sok przyniosłem.
pijcie sobie, pijcie sobie,
z jagodami już się zrosłem.

za mym domkiem mam hodowlę,
z nią powoli dosyć kroczę,
jak dojrzeją, jak dojrzeją,
na żądanie będzie soczek.

wymyśliłam

teraz będę na apetyt
trochę bardziej uważała,
bo omało przez zachcianki
starą panną nie zostałam.

tylko powiedz mi ślimaczku,
boś z natury pono wolnym
zakochałeś sie w try miga
skąd ten pospiech, jesteś zdolny!

przecież ja cię po jagody
wysyłałam, nie po zdradę
skoro tak, to odtąd z tobą
wszędzie razem, dobrze radzę?

Pozdrawiam :)

wymyśliłem

ja intencje Twe rozumiem
dobrze radzisz, dobrze radzisz,
bo przez dziurkę od kluczyka
ty ślimaczka nawet zdradzisz

więc dlaczego ja mam tracić?
też mi marzy się rozpusta
a ta druga ślimaczyca
była taka piękna, tłusta

ja przez dziurkę nie potrafię
mogę tylko w jagodzinach
ale Ciebie zaspokoję,
obiecuję - po godzinach

chyba nie przesadziłem
pozdrawiam również :)

cha cha cha, z przyjemnoscią pzreczytałam wasze wiersze, nareszcie coś wesolego, BRAWO, Alicjo! jak dobrze ze tu trafilam
pozdrawiam ciepło oboje autorów slimaczych? he he

Ja przez dziurkę? dobre sobie
przez rok tkwiłam w celibacie
dnie i noce w swej samotni
na pociechę jeno pacierz.

czekam na narzeczonego
obietnicę mam na ustach...
on powolny, zdążył zdradzić?
ślimaczyca, fuj! i tłusta?

powiszuję gustu zatem
ruszaj prędko, czasu skrótem
zwracam słowo, żegnam pana!
nie zpomnij wziąć jagódek.

:)

.....cd.....
ja pamiętam moja droga
Twoje życie w celibacie.
ślimak żyje bardzo długo,
zmów za resztę życia pacierz.

obietnice były sprytne:
„…mój kochany ty ślimaku
są jagody na polanie,
mam dziś smaki, mam dziś smaki…”

to poszedłem na jagody,
wręcz hodowlę założyłem,
a że pokus było sporo…
jagodami się upiłem.

najpierw kusisz mnie i nęcisz,
potem krytykujesz gusta,
bez potrzeby jej nie brałem,
wszak Ty również jesteś tłusta.

ja od Ciebie taki jestem,
anoreksję hołubiłem,
więc się nie dziw, że tymczasem
tę samiczkę polubiłem.

jeśli zechcesz to odejdę
mą hodowlę precz zabiorę
na decyzję Ci zostało
dwie godziny - jutro wtorek

A na jakim instrumencie
Ty wygrywać mi zaczynasz
zadowolić chesz mnie, owszem
ale tylko po godzinach?

Już nie ścierpię ani słowa
dwie godziny mi tu daje
albo wszystko, albo wcale
ot koncertmistrz, wielki grajek!

:)

Przepraszam

ja wiedziałem, ja wiedziałem
oj, jak panna się obrusza.
złych zamiarów wszak nie miałem,
widzę, że w Waćpannie dusza.

zatem słodko Cię przepraszam,
przyjmij mój ogródek jeszcze,
ja Cię kocham, ja Cię kocham…
wydusiłem z siebie wreszcie.

ja tak sobie Ci gadałem,
aby sprawdzić Twe uczucia,
abyś sama spróbowała
co to serca są ukłucia.

już rok Ciebie nie widziałem,
rok ten cały czas tęskniłem
i dla potrzeb mej zazdrości
historyjkę wymyśliłem.

No rozbroiłeś mnie :)

Wierszyk o kocim szczęściu pisałam, nie zdążyłam na odpowiedź.

Fajnie tak Tobą się przkomarzać, dobrej nocki życzę :)

Stasieńko, Ty mnie wszędzie znajdziesz :)
Dziękuję Duszko! :)