Moja wiara

Wierzę
w ludzi co siebie zgubili
i w biedę co oczy chce wykłuć
i w smutnych co milczą bo zmarły w nich słowa
i w siłę rozpaczy i krzyku

wierzę
w myśli jak palec samotne
co tęsknią za dłonią zmarłego
i w krew co się sączy jak z rany otwartej
z wolności we śnie walczącego

wierzę
w bezsilność sieroty matki
co krzyk oczy zmienił jej w kamień
gdy skrzydła z nieba rozpadły sę z hukiem
co służyć jej miały za ramię

wierzę
w brak wiary w kościelnych nawach
gdzie Boga zduszono złym smakiem
by przebić się nie mógł przez złoto marmury
i stanął przed drzwiami z żebrakiem

wierzę
w łzy Boga co pomóc nie może
bo wybór zostawił dla Ewy
i w boską samotność w przestrzeniach niebieskich
gdy nie jest do szczęścia potrzebny

i wierzę w cud życia
jak w bramę otwartą
co daje złudzenie nadziei
i wierzę że w końcu ktoś dojdzie do celu
by chlebem do syta obdzielić.

Wspaniały, znakomity... Dobry punkt wyjścia do długiej rozmowy:-))
Kilka wzruszających miejsc...Bóg z żebrakiem, brzydota modrnistycznych świątyń...

samorodna modlitwa powstała i niech taka zostanie-jak na lirykę to za mało. rozumiem, że pewnie taka potrzeba była, nastrój ale patrząc na to jak na wiersz-dla mnie to przegadana egzaltacja.

jak zwykle, dystynkcją fatalny, pozdr.

Dla mnie piękny. Wzruszający. Niech sobie wierszokleci - niby specjaliści gadają co chcą; mnie wiersz musi wzruszać - i tak się stało!

Dziękuję za komentarze. Nie oczekuję, że wiersz spodoba się wszystkim. Nawet wybitni poeci nie cieszą się absolutną popularnością, a co dopiero ja :-). Cieszę się, że na cztery osoby, dwie znalazły w nim coś dla siebie. Co do Pana poety i magochy - myślę, że bardziej przemawia do Was poezja współczesna i dlatego trudno, żeby moje wiersze się Wam spodobały. Szanuję to i nie oczekuję aplauzu. W poezji najpiękniejsze jest to, że każdy może w niej znaleźć coś dla siebie. Wszystkich pozdrawiam ciepło. Anna.

Lubie poezję wpółczesną- owszem - ale wiersz podoba mi się i tyle. I pewnie pisać nie umiem, ale trochę o poezji wiem, więc nie użyję słowa wierszokletka - by nie obrazić - bo nie jest to grafomania, ale zgrabny wierszyk. Pozdrawiam

a więc, jeśli nie che się pani rozwijać, to po co zawalać to forum?

a więc, jeśli nie che się pani rozwijać, to po co zawalać to forum?
Mam zamiar się rozwijać, ale zdaje się, że w całkiem innym kierunku, niż pan tego po mnie oczekuje. Nie zależy mi na publikacji moich wierszy. Nie jest to dla mnie cel sam w sobie, więc stać mnie na to żeby pozostać sobie wierną. Moda, czegokolwiek by nie dotyczyła, nigdy nie wytyczła kierunków moich działań. Tak samo jest z literaturą i poezją. Moda modą, a ja wiem dokąd zmierzam. Nobla zostawię dla takich jak Pan. Pozdrawiam ciepło. Anna