O miłości tyle słów

Tak wiele słów i znaczeń
co kryją tyle treści
a miłość tak w nich trudno
opisać i pomieścić

bo jak uchwycić piórem
co dotknąć się nie daje
co zmienia się w pragnienie
i pragnąć nie przestaje

bo jak opisać obłok
co nie wiem skąd się zebrał
i burzę potem z niego
z perlistych kropel srebra

i oddać w tych kropelkach
wachlarze złotej tęczy
co z nieba pospadały
jak ważki do pajęczyn

bo jak tęsknotę oddać
tych dłoni co już pełne
tak nagle przerażonych
jak bardzo są śmietelne

jak pojąć jedność myśli
w odmiennych różnych czasach
tożsamość tak niezmienną
co ginie wciąż i wraca

i jak słowami ująć
subtelność drobnych przeżyć
co świat potrafią zmienić
a nie da się ich zmierzyć

tak wiele słów i znaczeń
co kryją tyle treści
a miłość tak w nich trudno
opisać i pomieścić

Ładne i choć tyle słów , nie czuć przeładowania, paralelizmy, klamra, choć tchną nieco barokwością, ale zgrabnie uwsółcześnione. Podziwiam koncept i jego realizację. Podrawiam

mam pytanie:
co to są wachlrze???

poza tym choć nie lubię wierszy o miłości ten przeczytałem i mogę stwierdzić, że płynność utworu jest. Zaciekawił i na +

Malarz to namaluje smutnymi kolorami,
poeta ozdobi to myślami.

Nie ma rzeczy niemożliwych,
tylko chęciby się zdały.;)
Pozdrawiam milutko

nikt się z Tobą nie równa.Gdzie mi równać się z taką poezją, jedynie korzystam czytając i ucząc się od Ciebie.

Kaju - przekonasz się kiedyś jak mało znaczą chęci, gdy ciało mdłe ;-),
Grzegorzu - dziękuję Ci za bardzo miły komentarz, ale tyle samo osób mnie chwali, ile krytykuje, albo nawet więcej krytykuje. Piszę od niespełna od roku. Nigdy nie czytałam i nie lubiłam poezji, więc ta forma przekazywania swoich myśli zaskoczyła mnie samą. Nie bierz ze mnie przykładu. Na pewno wszystko co potrzebujesz możesz znaleźć w sobie. Pozdrawiam ciepło. Anna