Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Uśmiech


anna_rebajn

Rekomendowane odpowiedzi

Przyklęknęliśmy na plaży
żeby w palce złowić bursztyn
który morze wyrzuciło
tak jak okręt z głębi burty

by wypełnić nim po brzegi
blask co w oczach cień roświetlił
byśmy mogli tam nad morzem
znów się poczuć tylko dziećmi

to nie bursztyn
powiedziałam
to jest rosa z płatków słońca
którą wiatr co ptaki ganiał
nieopatrznie z nich postrącał

byśmy mogli w ciepłej dłoni
zebrać w całość wszystkie chwile
co splątały nasze myśli
w jeden zachwyt nad bursztynem

co był jakby fotografią
tamtej rosy z płatków złotych
co przetrwała całe wieki
żeby upaść nam pod stopy

świat zatrzymać nas nie umiał
w rytmie słońca budząc niebo
więc nas rzucił ma kolana
by uśmiechnąć się do niego

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...