Wyspa

Nasza wiosna tak dawno za nami
w prostej sukni z uśmiechów najczulszych
co dojrzały jak ogród z wiśniami
i przylgnęły szczęśliwe do duszy

cóż że sierpień się skończy za chwilę
dłoń się zmniejszy skurczona od zmartwień
zobacz jesień już cieszy się na nas
gdy zrywamy z kolejnym snem kartkę

choć kalendarz wciąż mniejszy i mniejszy
plecy proste a jakby nie nasze
a my wciąż się widzimy wśród wierszy
co się złotem w nas mienią jak piasek

jeszcze plażę zdążymy usypać
w cudzysłowach zamkniemy kalendarz
i znikniemy a wraz z nami wyspa
którą dzisiaj jest dane nam zwiedzać

ładnie-podoba mi się ładnie namalowałaś życie w porach roku
Pozdrawiam milutko