Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Po prostu


anna_rebajn

Rekomendowane odpowiedzi

Nie musisz przecież się odzywać
wyczytam pośpiech z gestu dłoni
i w siatce zmarszczek znajdę ciebie
choćbyś się nie wiem jak w nich schronił

znamy się chyba już za dobrze
ścieżki uśmiechu bruzdy zmartwień
stworzyły dla nas obraz twarzy
i odcisnęły w oczu mapie

czasem spoglądam tak po prostu
by sprawdzić ile znam na pamięć
słów co zniknęły pod powierzchnią
ciszy w spokojnym oceanie

małe pająki zawsze będą
w milczeniu sieci dla nas plątać
więc tak jak wtedy pierwszym razem
jak w lustrze w tobie się przeglądam

uśmiechasz się choć ust kontury
nie drgają nawet o milimetr
kiedy połówki myśli tworzą
księżyca znaną dobrze bryłę

i tylko może chleb na dwoje
nie całkiem równo połamany
mógłby powiedzieć o nas więcej
niż dziś o sobie wiemy sami

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...