motyl

jeśli rokażesz się modlić
piorunem się stanę u pięści
co mroczne przemienia milczenie
w splot wierszy

i ciszy kamieniem węgielnym
rzuconym samotnie pod krzyżem
i jeśli rokażesz się modlić
to krzykiem

całunem purpury okryję
bezwstydnie rozwarte powieki
gdy spokój jak tama rozerwie
bieg rzeki

i będę pustynią i lasem
i ciszą co splata się z gromem
i płynną przejrzystą modlitwą
i grobem

a ze mną pomodli się niebo
gdy niebu rozkażesz się modlić
i wulkan co ziemię porusza
i motyl