xxxxxxxx

Jesteś częścią życia
Rozświetlasz nadzieje.
Natchnieniem drogi
którą zdążam.
Miłością o sercu
burzliwym jak wodospad.
Wielką głębią,
niepoznanych uczuć
chcę je poznać.

Treść przemawiająca ...moim zdaniem brak rytmu.
np:
Jesteś miłością o sercu
burzliwym jak wodospad.
pozdr

niezły ten wiersz ale fakt, brakuje tutaj czegoś, jakiejś nutki

Taka radosna nieskrępowana wyliczanka. Cieniutkie to to.

A żeby nie było, że pozostawiam to bez uzasadnienia.

Już to, że wylicza autor przywary i nie przywary podmiotu lirycznego skazuje ten tekst na szeroko rozumiane odrzucenie. Do tego autor robi to strasznie infantylnie. Te ciągłe podkreślanie czym jest ten ktosiek. A najzabawniejsze jest to, że na sam koniec wszystkie przywary, o jakich wcześniej autor pisze( sobie myślę, ale on ktośka musi dobrze znać) chce dopiero poznać. To się kolejny raz zastanawiam, skąd autor do cholerki wie, jaki ten ktosiek może być? Wychodzi na to, że autor są nie ma pojęcia o czym pisze.

Jeszcze trochę techniki:

Jeśli raz podkreślisz (zwłaszcza w takim krótkim tekście) podmiot liryczny słowem "Jesteś", to to w zupełności wystarczy. Reszta "jesteś" jest po prostu zbędna i brzmi bardzo infantylnie.

słowa życie, nadzieja, natchnienie, miłość, serce, uczucia, to pojęcia nienamacalne, których nie dotkniesz, i często trącą górnolotnością.

To tyle. O banalności treści już chyba w końcu wspomniałem.

Jak nie to wspominam.

Pozdrawiam

Widocznie przedmiot (liryczny jak go nazywasz jest) w tym wierszu dla mnie jest bardzo ważny.A Ty je olałeś widocznie lubisz bardziej matematykę wiersza niż jego duchowość :)

Poczytaj poezję dogłębnie, tych wielkich poetów, zrozumiesz że duchowość tekstu nei jest zawarta w nagminnym powtarzaniu określeń odnośnie podmiotu lirycznego. Zresztą chyba masz problem ze zrozumieniem pojęcia "podmiot liryczny". Więc lepiej po prostu zacznij od podstaw liryki.