pustynny wiatr

zapadnięty w ciemność cichą nienachalną
sączysz blade światło wprost z ust półksiężyca
jesteś tłem dla nocy z zapadniętą twarzą
której nienawidzę którą się zachwycam

***

ot obrazek tylko kartonik za szybką
smutna matka boska i dzieciątko jezus
(noc zapada w tobie) oczy więcej widzą
niż w drewnianej w ramce zarys półuśmiechu

więc rysujesz kontur ust na czystej kartce
powiek ciemną krawędź nad brzegiem pytania
tak jabyś rysował most bujany wiatrem
nad przepaścią chwili którą noc zastała

patrzę trochę z boku więc niewiele widzę
przemarznięte stopy i oczy maślane
znowu ciebie nie ma gdzie przed chwilą byłeś
(cień jest bardziej żywy profilu na ścianie)